آخرین مطالب
امکانات وب
گلهای آنها کامل، نامنظم، نر و ماده، مجتمع که به صورت دسته جاتی در محور ساقه و در کنار برگها و یا در قسمت انتهای ساقه با فواصل خیلی کم از یکدیگر قرار دارند و مجموعاً گل آذینی با ظاهر سنبله مانند به وجود می آورند.
ساقه های آن به ارتفاع 80-30 سانتی متر و گاهاً بیشتر به صورت چهار گوش و کمی متورم در ناحیه گره ها می باشد.
قسمتهای مورد استفاده بادرنجبویه برگ و سرشاخه های جوان و اسانس آن می باشد، زیرا اندامهای هوایی مخصوصاً برگها محتوی اسانس هستند .
نیازهای اکولوژیکی و زراعی بادرنجبویه
بادرنجبویه گیاهی است علفی و منشاء آن شرق مدیترانه و جنوب اروپا است.
این گیاه در ایران تا ارتفاعات 1800 متری اطراف تهران و در استانهای کرمانشاه، گلستان، مازندران، گیلان، آذربایجان و سایر نقاط کشور به صورت خودرو و پرورشی وجود دارد.
پراکندگی این گیاه در محیط های مختلف به صورتی است که در اغلب نواحی مانند کوهستان ها، کنار جاده ها، سایه درخت ها، پای دیوارها، حاشیه باغ ها، بوستان ها، بیشه ها و غیره یافت می شود.
بادرنجبویه در طول دوره رویش به هوای گرم و نور کافی نیاز دارد.
بذرها در دمای 12-10 درجه سانتیگراد جوانه می زنند. دمای مناسب برای رشد بادرنجبویه 20 تا 22 درجه سانتیگراد است.
بادرنجبویه برای مدتی قادر به تحمل درجه حرارت های پایین 25- تا 20- درجه سانتیگراد می باشد
کشت این گیاه معمولا به صورت غیر مستقیم انجام می گیرد
. به دلیل چند ساله بودن و عدم رشد سریع این گیاه در سال اول، لازم است اقدام به تهیه خزانه کرده و گیاهچه ها را به زمین اصلی منتقل کرد تا بتوان در سال اول از این گیاه محصول برداشت نمود.
تکثیر بادرنجبویه از طریق بذر، قلمه و جداکردن ریشه ها از محل یقه می باشد.
کشت
در کشت مستقیم بذر در زمین اصلی، بذور بادرنجبویه را به صورت ردیفی با فواصل 30×50، 50×50 و گاها 60×50 سانتیمتر و در عمق 1 تا 5/0 سانتیمتر کشت می کنند.
بذور بادرنجبویه را در زمان مناسب، در اواخر پاییز کشت می کنند.
بذرهایی که اواخر پاییز کشت می شوند، پس از طی دوره سرمای زمستان بر اثر ورنالیزاسیون در اواخر بهار به گل می روند.
در کشت غیر مستقیم و انتقال نشاء در زمین اصلی:
در اواخر بهمن ماه جهت کشت بهاره اقدام به تهیه خزانه در زیر پلاستیک یا در اوایل تابستان برای کشت در پاییز اقدام به تهیه خزانه در هوای آزاد نموده و پس از آماده سازی بستر و انجام عمل خراش دهی به منظور تسریع در جوانه زنی اقدام به کشت بذور به عمق حدود 5/0 سانتیمتر می نماید
جوانه زنی بذور این گیاه نسبتا طولانی بوده و بذور بادرنجبویه دیر جوانه می زنند. به دلیل آنکه رشد اولیه این گیاه بسیار بطنی و کند است، به همین دلیل مبارزه با علف های هرز در مراحل اولیه رشد از اهمیت زیادی برخوردار است.
علف های هرز می توانند بدون رقابت و به سرعت توسعه یافته و مانع رشد گیاه شوند
به همین دلیل کشت مستقیم بادرنجبویه در زراعت های وسیع که امکان وجین و مبارزه با علف های هرز کمتر است، توصیه نمی شود.
هنگامی که نشاء ها به ارتفاع 15-10 سانتیمتری یا به مرحله 2 برگی رسیدند می توان آنها را به زمین اصلی منتقل نمود .
تکثیر رویشی گیاه بادرنجبویه از طریق تقسیم بوته صورت می گیرد.
در این روش گیاهان چند ساله را از زمین خارج کرده و پس از تمیز کردن ریشه، پایه مادری را به 3 تا 4 قطعه تقسیم می کنند، در این حالت لازم است که هر بوته، ریشه، ساقه و چند برگ داشته باشد
برداشت
به منظور استفاده دارویی، گیاه در مرحله گلدهی برداشت می گردد. بادرنجبویه در سال اول فقط یکبار برداشت می شود، اما از سال دوم به بعد بسته به شرایط آب و هوایی منطقه می توان دو تا چند بار اقدام به برداشت سرشاخه گلدر از فاصله 4 تا 5 سانتیمتری از سطح زمین نمود.
بهترین زمان برداشت، اواسط روز و پس از خشک شدن قطرات شبنم از سطح گیاهان است.
سرشاخه ها پس از برداشت، دور از نور و در جریان هوای آزاد و باد و یا از طریق خشک کن ها در دمای بین 40 تا 50 درجه سانتیگراد به سرعت خشک شوند.
کاربرد دارویی بادرنجبویه:
تقويت حافظه و رافع سردردها و ناراحتي هاي با منشاء عصبي
بادشكن، تسهيل كننده عمل هضم
درمان درد معده با منشاء عصبي
از بين برنده عصبانيت و بيخوابي
رفع كننده خستگي هاي روحی
شرکت گلشن داروی کویر...برچسب : نویسنده : mgolshandarooa بازدید : 293